-
1 zapomnienie
-a; nt( niepamięć) oblivion; ( roztargnienie) forgetfulness* * *n.1. (= niepamięć) oblivion, obscurity, neglect, eclipse; pójść l. odejść w zapomnienie fall/fade/sink into oblivion, be thrown on the scrap heap, be lost in the mists of time; ocalić coś od zapomnienia save from sinking into oblivion; wydobyć kogoś/coś z zapomnienia bring sb/sth back from oblivion; skazywać coś na zapomnienie consign sth to oblivion; pozostawać w zapomnieniu remain in eclipse/oblivion; chwilowe zapomnienie memory lapse.2. (= roztargnienie) absent-mindedness, forgetfulness; (zostawić coś) przez zapomnienie through a lapse of memory.3. (= oderwanie od rzeczywistości) oblivion, abstraction; szukać zapomnienia w czymś seek oblivion in sth; napój zapomnienia lit. nepenthe; rzeka zapomnienia waters of forgetfulness; dający zapomnienie oblivious.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapomnienie
-
2 skazywać
impf ⇒ skazać* * *(-uję, -ujesz); perf; -ać; vtPRAWO to sentence* * *ipf.1. prawn. sentence; skazać na dwa lata w zawieszeniu give l. deal a suspended sentence of two years; skazać na pięć lat pozbawienia wolności sentence to five years' imprisonment; skazać na dożywocie sentence to life imprisonment; skazać na śmierć sentence to death.2. ( przeznaczać) be doomed, be fated; być skazanym na zapomnienie be doomed to oblivion; być skazanym na bezczynność be fated to idleness.ipf.condemn o.s. ( na coś to sth); skazać się na wygnanie condemn o.s. to exile.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skazywać
-
3 ska|zać
pf — ska|zywać impf (skażę — skazuję) Ⅰ vt 1. (wydać wyrok) to condemn, to sentence- skazać kogoś na rok więzienia/dożywocie to sentence sb to a year’s/to life imprisonment2. przen. (przesądzić o losie) to condemn, to doom- skazany na samotność/bezczynność condemned to loneliness/idleness- artysta skazany na zapomnienie an artist doomed to oblivion- sprawa z góry skazana na przegraną an issue doomed to failure from the startⅡ skazać się — skazywać się (wyznaczyć sobie los) to condemn oneself (na coś to sth)- skazać się na osamotnienie/na nędzę to condemn oneself to loneliness/povertyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ska|zać
См. также в других словарях:
skazać — dk IX, skażę, skażesz, skaż, skazaćał, skazaćany skazywać ndk VIIIa, skazaćzuję, skazaćzujesz, skazaćzuj, skazaćywał, skazaćywany «wydać wyrok określający karę wymierzoną oskarżonemu za popełnione przestępstwa» Skazać kogoś na wygnanie. Skazać… … Słownik języka polskiego
